- επικυδής
- Όνομα ιστορικών προσώπων.
1. Ο Ευφημίδου (τέλη 6ου αι. π.Χ.). Αθηναίος δημαγωγός, σύγχρονος του Θεμιστοκλή. Ο Πλούταρχος (Βίος Θεμιστοκλέους VI, 20-30) τον θεωρεί δειλό και φιλόδοξο.
2. Καρχηδόνιος στρατηγός (τέλη 3ου αι. π.Χ.). Ο πατέρας του ήταν από τις Συρακούσες. Διακρίθηκε με τον αδελφό του, Ιπποκράτη, στην Ισπανία και στην Ιταλία, όπου συμπολέμησαν με τον Αννίβα. Μετά τον θάνατο του Ιέρωνα, εστάλη με τον αδελφό του στις Συρακούσες για να συνάψει συμμαχίες, αλλά η δολοφονία του Ιερώνυμου τους εμπόδισε να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους. Κατόρθωσαν, όμως, να ξεσηκώσουν τους Σικελούς εναντίον των Ρωμαίων, κυρίευσαν τις Συρακούσες και αμύνθηκαν εκεί εναντίον του Ρωμαίου στρατηγού Μάρκελλου. Ο Ιπποκράτης πέθανε το 212, ο Ε. όμως εξακολούθησε τον αγώνα μέχρι το 210, οπότε κατόρθωσε να σωθεί φεύγοντας στην Καρχηδόνα.
* * *ἐπικυδής, -ές (Α)(συνήθως συγκρ. έπικυδέστερος, -α, -ον)1. ένδοξος, επιφανής2. λαμπρός, πετυχημένος («ἐπικυδέστερα τὰ πράγματα θἄτερ’ ἐποίησεν», Ισοκρ.).[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κύδος «δόξα»].
Dictionary of Greek. 2013.